බටහිර බලවේග මහින්ද ඉවත් කරන්නට දඟලන්නේ ඇයි...
ලංකා සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිය විනාශ කරන්නට හා රටේ ඒකීය භාවය බිඳ දමන්නට මහා උත්සාහයක පසුවූ දේශීය විදේශීය බල ගැත්තන් දැන් කුමක්‌ද කරන්නේ. සැල්වේසන් ආමි එකටවත් සුදුසු නෑ කියූ හමුදාපති තුමා ජනාධිපතිවරණයට තල්ලු කර තිබේ. ඉන් රට කාබාසිනියා කරන්නට මානබලමින් සිටින කණ්‌ඩායම් බලාපොරොත්තු වන්නේ මේ අවසාන තුරුම්පුවෙන්වත් ජය ගැනීමය. මේ අයගේ එකම අභිලාශය ජනාධිපතිතුමා පලවා හැරීමටය. එතුමා පලවාහැරීමට තරම් ඔහු කරපු බරපතල වරද යුද්ධය නතර කර ලංකාවට සාමය උදා කිරීමද? ජෙනරාල්තුමා ඉදිරියට දාලා ඔහුට ඡන්දය දෙන්න කියා කෑගහන්නේ තිබුණු ත්‍රස්‌තවාදය යළි ඇති කරන්නට වෙන්න ඇති.
තවත් ජනාධිපතිවරණයක්‌ 2010 ජනවාරි 26 වැනි දින පැවැත්වීමට කටයුතු යොදා ඇත. වැඩිම අපේක්‌ෂක පිරිසක්‌ ඉල්ලුම්කිරීම මෙහි විශේෂත්වයකි. මෙවර ජනාධිපතිතුමෙකු වෙනුවෙන් කතිරය ගැසීමේදී ඉතා සිහිබුද්ධියෙන් හා අවබෝධයෙන් ක්‍රියා කිරීම අත්‍යවශ්‍යය. මන්ද, වසර තිහකටත් වැඩි කාලසීමාවක්‌ මේ දේශයේ සංවර්ධනය, දියුණුව ආපස්‌සට තල්ලු කළ වටිනා මිනිස්‌ ජීවිත ලක්‌ෂ ගණනක්‌ අහිමි කළ කුරිරු යුද්ධය සමාප්තියට පත්කරන්නට වත්මන් සේනාධිනායකතුමන් සමත් විය. මෑතක්‌ වන තුරුම සමහර දේශපාලන නායක තුමන්ලා පවා කියා සිටියේ කිසි දිනක ප්‍රභාකරන් අල්ලා ගැනීමට නොහැකි බවත්, යුද්ධය නතර කිරීමටද නොහැකි බවත්ය. එවැනි අති බිහිසුණු යුද්ධය මෙතරම් ඉක්‌මණින් ලක්‌ පොළෝතලයෙන් මුළු මණින්ම අතුගා දමන්නට හැකිවේයෑයි කිසිවකුත් සිතුවේ නැත. මේ නිසා ලක්‌දෙරණ දෙකඩ කිරීමට තැත්කළ ඊනියා විජාතික බලලෝභීන්ගේ සිහිනය දවල් සිහිනයක්‌ම විය.
ලෝකයේ යුද වාතාවරණයක්‌ තිබුණු තුන්වැනි ලෝකයේ රටක්‌ වශයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධය නතර කිරීමට හැකිවීම කෙතරම් පුදුම විය යුතු කාරණයක්‌ද? මේ පුංචි ලංකාවේ තිබුණු යුද්ධය නතර කිරීම පිළිබඳව ලෝකයේ බලවත් රටවල් මහත් ලඡ්ජාවකට පත්වී සිටිති. මේ ලඡ්ජාවෙන් අත්මීදීමට නම් යළිත් මේ රට යුද්ධය කරා ගෙන යා යුතු වෙනවා. එවැනි වාතාවරණයක්‌ ඇති කළ හැක්‌කේ වත්මන් දේශපාලන නායකත්වය ඉවත් කිරීමෙන් පමණි. මේ අනුව දෙස්‌ විදෙස්‌ කොටි හිතවාදීන් එම සටන ජයග්‍රහණය කිරීම සඳහා සතර අතින් විශාල ධනස්‌කන්ධයක්‌ විසිකරනු දක්‌නට ලැබේ. ඔවුන් යළිත් කොටි උපද්දවන්නට කළල සකස්‌ කිරීමට විශාල උත්සාහයක නිරත වී සිටිති.
මෙවැනි දේශෙද්‍රdaහී කුමන්ත්‍රණයක්‌ මේ දිනවල හැම තැනම දක්‌නට ලැබෙනවා. මේ නිසා මේ තීරණාත්මක අවස්‌ථාවේ ඔබ ඔලුව පාවිච්චිකර ක්‍රියා නොකළොත් සේනාධිනායකතුමන් ඇතුළු ත්‍රිවිධ හමුදාව, පොලිසිය, සිවිල් ආරක්‌ෂක කමිටු දිවිහිමියෙන් නිදහස්‌ කරගත් මේ රට යළිත් විජාතිකයන්ගේ උගුලට හසුවනු ඇත. එසේ යළිත් යුද්ධයක්‌ කරා ශ්‍රී ලංකාව ගෙන යැමට තම ඡන්දය පාව්චිචිකරන්නේද? නැතිනම්, වත්මන් දේශපාලන නායකත්වයෙන් නිදහස්‌ කරගත් රට තව තවත් දියුණුව කරා ගෙනයැමට තම ඡන්දය පාවිච්චි කරනවාද කියා කල්පනා කළ යුතුය. තමන්ට ලැබෙන තාවකාලික වාසි ගැන සිතා ක්‍රියා කළහොත් ඔබටත් ඔබේ දරුවන්ටත් පොදුවේ මුළු ලංකාවාසීන්ටත් එහි භයානක ප්‍රතිඵල වැඩි ඈතක්‌ යන්නට පෙර විඳින්නට සිදුවනු ඇත.
ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‌ෂ මහතා මීට වසර හතරකට පෙර ජනාධිපතිත්වයට පත්වෙන විට මේ රට කුමන ආකාරයෙන් පැවතුනා ද යන්න ඇස්‌ ඇති, කන් ඇහෙන අයට පමණක්‌ නොව අඳගොළු බිහිරි අයටද හොඳින් වටහාගත හැකි වූහ. එදා මහින්ද මැතිතුමාගෙන් ජනතාව කෑගහල ඉල්ලා සිටියේ අපට නිදහසේ පාරේ බැහැලා යන්න අවස්‌ථාව උදාකර දෙන ලෙසය. ඒ වන විට කුරිරු යුද්ධය ලක්‌ පොළෝතලයේ දරුණු ලෙස ඇවිලෙමින් පැවතුණි. කොතනින් කවුරු බෝම්බෙකට හසු වී මරණයට පත්වේයෑයි නිරන්තර බියෙන් ත්‍රාසයෙන් මනස ඔද්දල් වෙමින් තිබිණි. හැම දවසක්‌ම දුකෙන් ශෝකයෙන් භීෂණයෙන් ඇළලී ගියේය. පාසල් යන දරුවා යළි එනතුරු විශ්වාසයක්‌ තිබුණේ නැත. රැකියාවට ගිය ස්‌වාමි පුරුෂයා ගෙදර පැමිණෙන තුරු ගිනිගත් හදින් මඟ බලා සිටියාය. අම්මා තාත්තා එකම බසයෙන් ගමන් කළේ නැත. දෙදෙනා බස්‌ දෙකක, දුම්රිය දෙකක ගමන් කළහ. මන්ද, දෙදෙනාම බෝම්බයකට බිලිවුවහොත් දරුවන් අතරමං වන නිසාය.
උතුර නැගෙනහිර පමණක්‌ නොව, දකුණෙන් ද දිනෙන් දින බෝම්බ පිපිරීම වැඩිවන්නට විය. පාසල් බස්‌රථවලටද බෝම්බ ඇටවීමෙන් ළමුන්ද අමානුෂික ලෙස මරණයට පත්විය. මේ වන විට ජනාධිපතිතුමා ඒ අති භයානක යුද වාතාවරණය නැති කරන්නට විවිධ ක්‍රියාමාර්ග ගනිමින් සිටියේය. ලංකාවාසී සමහර දෙනා පිටරට පදිංචියට ගියහ. අනෙක්‌ හැමදෙනා සිතුවේ ඉදිරියේදී ජීවිතයත් රටත් දෙකම අහිමි වන බවයි. ත්‍රස්‌තවාදීහු අන්තිමට සැහැල්ලු ගුවන් යානා තුළින් කොළඹ නගරය විනාශ කිරීම සඳහා සැලසුම් කළහ. ඔවුන් ගෙනා බෝම්බ ඒ ඒ තැන්වල හෙලූයේ නම් සුළු වෙලාවක්‌ තුළ මුළු කොළඹම විනාශ කිරීමට ඉඩ තිබිණි. කෙසේ නමුත් පෙර පිනකට එය මඟ හැරී ගියේය.
ක්‍රම ක්‍රමයෙන් හමුදාවෝ උතුර නැගෙනහිර ත්‍රස්‌තවාදීන් පරාජය කරමින් ආහ. ජනතාව වන්ඩේ ක්‍රිකට්‌ මැච් එකක්‌ නරඹන ආකාරයෙන් ඒ දිනවල සටන් බිමේ තොරතුරු නැරැඹූහ. විජාතික බලවේගවල දේශීය අතකොළු ක්‍රියාත්මක වන්නට විය. විපක්‌ෂයේ කණ්‌ඩායම් එකතු වී යුද්ධය නතර කරන්නැයි ඉල්ලා සිටියහ. මානව හිමිකම් කියන අවස්‌ථාවාදීන් රජයට චෝදනා කළේ අහිංසක වැසියන් ඝාතනය නොකර යුද්ධය නතර කරන ලෙසය. අලිමංකඩ ජයග්‍රහණය කළාම මේ දේශයේම සමහර අමනයෝ කීවේ පාමංකඩ අල්ලාගත් බවය. ඉතා බිහිසුණු සටනකින් තොප්පිගල ජයගත්තාම විපක්‌ෂ නායකතුමා කීවේ තොප්පිගල කියන්නේ කිසි වැදගත්කමක්‌ නැති කැලෑවක්‌ කියාය. යුද හමුදාපති සැල්වේසන් ආමි එකටවත් ගැළපෙන්නේ නෑ කීවේත් ඔවුන්මය. ඒ වන විට විපක්‌ෂ නායකතුමා ජාත්‍යන්තරයට ගොස්‌ රජයට විරුද්ධව වැරැදි තොරතුරු දුන්නේය. යුද්ධය නතර කිරීම සඳහා විදේශිකයන්ගේ සහයෝගය ලබා ගැනීමට නොකළ දෙයක්‌ නැත. ඒ කිසිදු දෙයක්‌ ඔවුන්ට සාර්ථක කර ගන්නට හැකියාව ලැබුණේ නැත. අන්තිමට කේලමා යන අන්වර්ථ නමකුත් දාගෙන නතර වන්නට විය.
පසුව ජාත්‍යන්තරවද යුද්ධය නතර කිරීමට විවිධ අදහස්‌ ගලා යන්නට විය. යුද්ධය නතර කළේ නැත්නම් ආධාර දෙන්නේ නෑ කියා සමහර රටවල් කීහ. ඒ අනුව ජනාධිපතිතුමා අවසන් වරටද සාම කාලයක්‌ දුන්හ. දැන්වත් ප්‍රභාකරන්ට ඇවිත් භාරවන්නට යෑයි කීය. එසේ නොවුණු තැන ඉතිරි බිම් ටිකද මුදා ගැනීම සඳහා යළි ක්‍රියාත්මක විය. ඒ අනුව කුමන්ත්‍රණකරුවන් නොසිතූ ආකාරයෙන් ත්‍රස්‌තවාදීන් පරාජයට පත්කර කෙටි කලකින් යුද්ධය අවසන් කරන්නට හැකියාව ලැබිණි. ඒ කුමන කාරණාවක්‌වත් නිසා නොව විජාතික බලවේග හමුවේ නොනැමෙන සෘජු කොන්දක්‌ ජනාධිපතිතුමාට තිබූ නිසාය. එවැනි සෘජු ප්‍රතිපත්තියක්‌ ඔය කෑගහන කිසිම කෙනෙකුට නොමැති බව ජනතාව හොඳින් දැනහඳුනා ගෙන ඇත.
ලංකා සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිය විනාශ කරන්නට හා රටේ ඒකීය භාවය බිඳ දමන්නට මහා උත්සාහයක පසුවූ දේශීය විදේශීය බල ගැත්තන් දැන් කුමක්‌ද කරන්නේ. සැල්වේසන් ආමි එකටවත් සුදුසු නෑ කියූ හමුදාපති තුමා ජනාධිපතිවරණයට තල්ලු කර තිබේ. ඉන් රට කාබාසිනියා කරන්නට මානබලමින් සිටින කණ්‌ඩායම් බලාපොරොත්තු වන්නේ මේ අවසාන තුරුම්පුවෙන්වත් ජය ගැනීමය. මේ අයගේ එකම අභිලාශය ජනාධිපතිතුමා පලවා හැරීමටය. එතුමා පලවාහැරීමට තරම් ඔහු කරපු බරපතල වරද යුද්ධය නතර කර ලංකාවට සාමය උදා කිරීමද? ජෙනරාල්තුමා ඉදිරියට දාලා ඔහුට ඡන්දය දෙන්න කියා කෑගහන්නේ තිබුණු ත්‍රස්‌තවාදය යළි ඇති කරන්නට වෙන්න ඇති.
හිටපු හමුදාපතිතුමා දැන් කියනවා යුද්ධය ජයග්‍රහණය කළේ එතුමා නිසා කියා. එසේනම්, ඉන් අර්ථවත් වන්නේ මීට පෙර හිටපු හමුදාපතිවරු නිසි ආකාරයෙන් ක්‍රියා නොකළා කියන එක නේද? එක් අතකින් එවැනි ප්‍රකාශයක්‌ කිරීමෙන් හිටපු හමුදාපතිවරුන් නිග්‍රහයට ලක්‌කළාසේම, අනෙක්‌ කාරණය පසුගිය කාලයේ ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව වැනි දක්‌ෂ හමුදාපතිවරුන්ට කුමක්‌ සිදු වූයේද? ඒ පිළිබඳව මේ රටේ මිනිසුන්ට හොඳ අවබෝධයක්‌ ඇත. එසේනම්, එම හමුදාපතිවරුන් කොතරම් දක්‌ෂ වුවත් යුද්ධය නිමා කිරීමට අවශ්‍යතාව තිබුණත්, දේශපාලන නායකත්වය ඒ කෙරෙහි උනන්දුවක්‌ නැතිනම්, සෘජු ප්‍රතිපත්තියක්‌ නැතිනම් හමුදාපතිට කළ හැකි දෙයක්‌ නැත. මහින්ද රාජපක්‌ෂ මැතිතුමා සේනාධිනායක වශයෙන් නොසිටියානම් ෆොන්සේකා මැතිතුමාට නිසි ආකාරයෙන් යුද මෙහෙයුම ක්‍රියාත්මක කිරීමට නොහැකිවනු ඇත. දැන් එතුමා විජාතික බලවේගයේ අතකොලුවක්‌ වී හමාරය. හමුදා නායකයකු හැටියට එහි සදාචාරාත්මක බව සිඳ දමා ඇත. රට ආපසු අගාධයට තල්ලුකිරීමට මාන බලමින් සිටින ඊනියා කණ්‌ඩායම් වල හවුල්කාරයෙක්‌ වී හමාරය. රට පාවාදීම සඳහා සමහර හමුදා රහස්‌ ජාත්‍යන්තරයට හෙළිකර ඇත. මේ ආකාරයෙන් බලන විට එතුමා ජනාධිපතිවරණයට ඉල්ලා ඇත්තේ ඒ විජාතිකයන්ගේ මනදොල පිනවීම සඳහා බව ඔබට පැහැදිලි වනු ඇත.
ලක්‌ ජනතාවනි, ඔබට ඔයතරම් ඉක්‌මනට අතීතය අමතක වෙනවාද? අතීතය අමතක කරන අයට සැබෑ අනාගතයක්‌ තිබිය හැකිද? මීට වසර 4 කට පෙර මේ රට තිබුණේ කොතරම් අඳුරු සහගත තත්ත්වයකද? අද කොතරම් ප්‍රශ්න තිබුණත් නිදහසේ පාරේ බැහැලා යන්නට හැකිය. රැකියාවට ගිය පුද්ගලයා හා පාසලට ගිය ළමයා පිළිබඳව අද සැකසංකා නැත. සමාජයේ පවතින ප්‍රශ්න අඩුපාඩුකම් කිසිවකුට සුළු කාලයකින් ඉවර කළ නොහැක. ආර්ථිකමය වශයෙන් හා අනෙකුත් සංවර්ධන කටයුතු ඉදිරියේදී ඉටුවෙනු දකින්නට ලැබෙනු ඇත.
එසේනම්, වසර තිහක්‌ පුරා මරණ බියෙන් භීතියට පත්වූ මේ රට දැන් නිදහස ලබා ඇත. සුබ අනාගතයක්‌ ගැන බලාපොරොත්තු තැබිය හැකිය.
මේ ලංකාවාසීන්ට ආදරය ඇති, දරු දැරියන්ට ආදරය ඇති, සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතියට ආදරය ඇති, අවංක නායකතුමෙක්‌ සිටීනම්, ඒ ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‌ෂ මැතිතුමා පමණයි. තෙරුවන් සරණයි, කියා නියම බෞද්ධයෙක්‌ වශයෙන් ආශීර්වාද ලබා ගන්නට හැකියාව ඇත්තේත් එතුමාටය. ගරු ජනාධිපතිතුමනි, මේ රට තව තවත් සංවර්ධනය කරා ගෙන යන්නට හා ලෝකයේ ගෞරවාන්විත උතුම් රටක්‌ බවට පත්කරන්නට නැවතත් ඔබට රට භාරයි.
ගෝණදෙණියේ සීවලී හිමි
